adadayken sipariş vermeye doymamış, bir de juno'ya dalmıştım. burcu en sevdiği grup olan crass'ın en sevdiği albümü
christ the album'ü istediğini hayatımızda defalarca belirtmişti. ben de deep purple'ın hastası olduğum gillan öncesi albümlerinden en saykedeliği
shades of deep purple albümünün yeni çıkacak mor mono reissue'sunu bekliyordum. onun stoklara girdiği haberinin gelmesiyle yine seneler sonra burcu'yla sevmeye başladığım mogwai'nin son albümü
rave tapes'i bohçaya katmış ve siparişleri beklemeye başlamıştık.
rushmore ve
zihni postlarındaki siparişler ve juno siparişi aynı gün gelince bir bayram coşkusu oldu. plaklar geldiğinde emel bizdeydi ve yaz için planladığımız arabayla istanbuldan slovenyaya turu hakkında konuşup biralar içiyorduk. crass içinde hayvani posteriyle coşku dolu. purple'da bi tuhaf durum var, bir iki yerinde boyası mı fazla dökülmüş de groove'u mu tıkanmış ne, atlamalar yapıyor. [normalde bunu juno'ya söylesem yolla yenisini yollayalım derler ama uğraşamayacağım, onun yerine diğer senelerini pislik içinde geçirmiş plaklara yaptığım ayı ağırlığında tone-arm ve plağı çılgın hızda çevirme yöntemini kullanacağım]
mogwai ise albümün beş bin değişik halini basmış, yok renkliydi yok şuydu, ben sipariş verdiğim sırada asıl istediğim
7" hediyeli versiyon kalmamıştı. ve tabii ki bu dünyanın sonudur. ama albümün göz boşluğu şeklindeki kesik kapağı çok eğlenceli, karton plak tutan ceketi hareket ettirebiliyorsun. albümse pek eğlenceli değil, baya karamsar. zaten bu yüzden aldık. [bu arada mogwai konserine gitmeyi planlarken konseri düzenleyen geliri soma'ya bağışlayacağını açıklamış ve herkes imkanı dahilinde destek olabilsin diye atıyorum 10-20-50-10-100-250-500 lük biletlere çevirmiş normal biletleri ve bu biletler de hemen tükenmiş. davetiye-giriş kovalamak da ayılık addedilince bir anda konsere gidemedik, kimseye de nasıldı diye sormadım. biz olmadığımız için kötüydü tabii ki!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder